Sobota, 20 kwietnia 2024 r. 
REKLAMA

Kłopotliwe nazwiska

Data publikacji: 2019-05-24 07:00
Ostatnia aktualizacja: 2019-06-13 19:19

Są takie nazwiska, których użycie bywa kłopotliwe, bo albo nie wiadomo, czy je odmieniać, albo nie wiadomo, jak je odmieniać. O pierwszy typ nazwisk pyta pan Radek, korespondent poradni językowej US.

„Przygotowując publikację naukową, postanowiłem skorzystać z pracy innego autora, który nosi nazwisko Turno. Napisałem tak: Zdaniem Jana Turny... i opatrzyłem ów fragment przypisem: Zob. J. Turno.... Opierałem się na odmianie podobnych nazwisk kończących się na -o, np. Ziobro, Ziobry. W recenzji pracy znalazła się jednak uwaga, że nazwiska tego autora „nie odmieniamy” i że powinienem poprawić ten fragment. Proszę o wyjaśnienie, kto ma rację”.

Rację ma i pan Radek, i pan recenzent. Czy to możliwe, że dwa przeciwstawne stanowiska są zasadne? Możliwe, jeśli wątpliwości dotyczą nazwisk zakończonych na –o, które odmieniają się tak samo, jak nazwiska zakończone na –a. Weźmy za przykład dwa nazwiska: Dutko i Dutka. Oba w przypadkach zależnych mają takie same formy: Dutki, Dutce, Dutką. Ta sama zasada dotyczy innych nazwisk, np. Turno i Turna, które przybierają postać Turny, Turnie, Turną. Zapewne z powodu tej niejednoznaczności niechętnie odmieniamy nazwiska zakończone na –o, a norma językowa sankcjonuje naszą niechęć. Mówiąc wprost: można nazwisk zakończonych na –o nie odmieniać, choć nie znaczy to, że są one nieodmienne! Proszę zwrócić uwagę, że recenzent napisał „nazwiska tego autora nie odmieniamy”, odwołując się zapewne do zwyczaju panującego w tym środowisku naukowym.

Warto jednak pamiętać, że nieodmienianie nazwisk nie jest fortunne, nawet jeśli pozwala na to norma językowa. Odmienność wyrazów jest duszą polszczyzny, jest jej najważniejszą cechą, więc unieruchamianie nazwisk może być uznane za nieznajomość gramatyki języka ojczystego. Zatem – odmieniajmy, nawet jeśli norma trochę nam w tym względzie pobłaża.

O odmianę innego trudnego nazwiska pyta nas pan Andrzej: „Ciekaw jestem, jak odmieniać prawidłowo nazwisko Głódź, bo w różnych publikacjach odmienia się je różnie: Głodzia i Głódzia. Jak jest poprawie? Mój komputer wskazuje na Głódzia, ale nie mam pewności”.

Na komputer nie ma co liczyć w kwestiach poprawności językowej, bo zbyt często się myli. W nazwiskach dwusylabowych, jak Piróg, Twaróg, Batóg, tematyczne ó zwykle bywa wymienne, lepsze są więc formy Piroga, Twaroga, Batoga. Ale jednosylabowe nazwiska: Zbróg, Głódź, Dróżdż są pod tym względem nieustabilizowane. Możliwe są zarówno formy Zbroga, Głodzia, Drożdża, jak i formy Zbróga, Głódzia, Dróżdża.O tym, których form mamy używać, powinien zadecydować właściciel nazwiska.

Ewa Kołodziejek

Komentarze

Pytajnik
2019-06-13 18:54:23
Niedługo odmiana nazwisk (a w dalszej kolejności rzeczowników) umrze śmiercią naturalną. Na portalach społecznościowych, jeżeli chce się kogoś oznaczyć na obrazie lub go przywołać, wpisuje się nieodmieniane wersje imion i/lub nazwisk. Zresztą system sam to podpowiada - wystarczy wpisać parę pierwszych liter. Do nieodmiennej wersji nazw przyzwyczajają nas organizatorzy różnych imprez, głównie sportowych. Tak więc mamy: Floating Garden Szczecin Open, Pekao Szczecin Open, PKO Nocny Wrocław Półmaraton, Netto Arena Szczecin. Jest też Prezydent Miasta Szczecin, Pionierzy Miasta Szczecin, Rada Miasta Szczecin.
Quistorp
2019-05-28 09:07:12
Mam kolejny prezent dla W. Sz. Pani Profesor. W jednym z felietonów mamy taki wpis...[[do @ Piot Wójcicki - taki pewien? Jeszcze Q...nie czytał tego stwierdzenia "w języku polskim". 2019-05-07 22:03:09 [...] Piot Wójcicki Książka Michała Siedziaki. Nazwiska w języku polskim odmieniamy. 2019-05-07 11:54:46 ]] W telewizorni słyszę wymawianie nazwiska "Nijaki";Posła Nijakiego obraził ktoś tam...
Quistorp
2019-05-27 09:34:54
Do....[Do pana Q.].... W tych moich wypocinach, jest kilkanaście błędów!!!!. Nikt by nie zatrudnił takiego korektora w najlichszej gazecie! A wytyki pod moim adresem traktuję, jak rodzaj komplementu i rodzaj dopieszczania mojego ego.[Do pana Q.]nie potrafi odpowiadać na temat poruszony w felietonie.Prowadzi dyskusję w stylu kaprala w wojsku. Rozlicza wykonane przez Szwejka swoje absurdalne polecenia. Po logicznych wyjaśnieniach Szwejka nie mając żadnych argumentów wobec śmieszności sytuacji zawsze kończył; - Podciągnij pas! Mój poprzednik Sratos Vasdekis podaje tytuł publikacji też z błędami. To tylko dowodzi, obsesyjne wręcz zoologiczne uprzedzenie do dyskutanta. "Quistorp" działa jak płachta na byka? W.Sz. Pani Profesor dała piękny materiał do dyskusji związanej z zawiłościami języka hreczkosiejów nad Odrą Wisłą. Czy w luźnej dyskusji, z jąkającym się interlokutorem na bazarze, [Do pana Q.] wytykasz jego ułomności, czy rozmawiasz dalej? Rozmawiajmy! Rozmawiajmy! Rozmawiajmy!!! Tego oczekują redaktorzy Kuriera!
Do pana Q.
2019-05-26 10:31:37
Panie/pani Quistorp, zanim wyśle się długaśny tekst pełen mądrości, sugeruję sprawdzenie go. Nie wiem co robi Pana "szew", ale może niekoniecznie miałby chęć zszywać Pana teksty. "Reasumują" - więcej powściągliwości i więcej zastanowienia. Pozdrawiam już nie o poranku.
Quistorp
2019-05-25 16:28:27
do...[Wojciech (...)]... Zgadzam się w zupełności. Ten dowcip z "Jemgówna", to był przykład na to,że w narodzie istnieje potrzeba upraszczania form , a nie nawarstwiania, zawiłości.
Wojciech (...)
2019-05-25 15:36:38
Quistorp, a nie jest aby tak, że kiedy nazwisko kończy się na „g”, to wymienia się na „ż”? Tak jak Skarga – Skarżanka, a nie Skargówna, zatem Jemg – Jemżanka, a nie Jemgówna, skoro pan Kupaga, to jego córka Kupażanka, a nie Kupagówna...
Quistorp
2019-05-25 09:43:05
Hmmmm....? Z dzieciństwa pamiętam dowcip naigrywający się z wielkopańskiej , czy rodem z dworków szlacheckich o poprawności używania form grzecznościowych. W odmienności tej była zapowiedź, o statusie w rodzinie. Tata Pan Mazur, małżonka Pani Mazurowa, a córka panna Mazurówna. i podobnie. Korsak, Korskowa, korsakówna. Problemy zaczęły się ujawniać , w czasie okupacji niemieckiej w Polsce podczas II WŚ. Dla Niemieckiego wachmana"Kowalski" a "Kowalska" to dwa różne nazwiska.To czasami pomagało w trudnych sytuacjach konspiracyjnych. Na dworku szlacheckim, zwrot panna Korsakówna, to rodzaj podkreślenia, że to jest kandydatka do zamążpójścia, panna na wydaniu. Forma oferty matrymonialnej. Dowcip o którym wspomniałem wcześniej to przypadek; Co zrobić z odmianą nazwiska wg, starej tradycji, czy zwyczaju z nazwiskiem np. "Jemg". Pan Jemg. Pani Jemgowa, panna Jemgówna. Ten zabawny przypadek opowiadany w formie dowcipu uzmysławiał, żeby odchodzić od zadawnionych tradycji. Upraszczać , upraszczać , upraszczać. Miałem kolegę o nazwisku Raumiagi. Mój szew w pracy naigrywał się z niego i niby w formie zabawowej niby protekcjonalnie mówił do innych, idź do Łamagi niech ci pomoże w czymś tam.... Podobnie z nazwiskiem np. Mądry, Półchłopek itd, itp. Reasumują. Nie kombinować ,żadnych form poprawnych, czy nie poprawnych i dawać pożywkę "uczonym". Dążyć do prostoty.
Stratos Vasdekis
2019-05-24 14:29:03
„Wielki słownik ortograficzny PWN” rejestruje tylko formę „Głódzia” (https://sjp.pwn.pl/so/Glodz;5585875.html).

Dodaj komentarz

HEJT STOP
0 / 500