To wszystko co pani minister edukacji narodowej wysypuje się z rękawa z dnia na dzień, powinno być znane i przeanalizowane od roku. Jeszcze we wtorek nie były znane nowe podstawy programowe w zreformowanej podstawówce, nieznana była siatka godzin nauczania. W środę znienacka się pojawiły. Projekty rozporządzeń opublikowano na internetowej stronie MEN. Pani minister czeka na uwagi ze strony środowiska. Nauczyciele czasu mają na to, że hej. Półtora tygodnia, do 9 grudnia.
W poniedziałek miałem okazję obserwować spotkanie pani kurator z wójtami i burmistrzami oraz z dyrektorami szkół z dwóch powiatów, którzy już wkrótce mają zacząć wprowadzać reformę edukacji. Jak nietrudno zgadnąć, entuzjazmu na sali nie było. Informacje o reformie przedstawiane przez pracownice kuratorium przyjęto chłodno. Po prezentacjach pani kurator ogłosiła, że to koniec spotkania. „– A pytania?” – zapytał ktoś z sali. „– Ale co to znaczy pytania?” – zdziwiła się pani kurator. I pytań nie było. Chcących drążyć temat, odesłano na Berdyczów, czyli do skrzynki e-mailowej MEN.
Kiedy jeszcze za komuny przyszło mi spędzić rok w wojsku, miałem okazję uczestniczyć w okresowym przeglądzie wojskowego złomu, czyli starych czołgów i samochodów z 25. Pułku Czołgów na ul. Ku Słońcu w Szczecinie. Otrzymałem rozkaz doprowadzenia swojego złomu do użytku, czyli do połysku, no i żeby przynajmniej dało się uruchomić silniki. Silnik pracuje, znaczy samochód sprawny, usłyszałem od swojego kapitana. Służbowe polecenie poparte zostało mrugnięciem okiem. „– Ale jakiś sprzęt, jakieś materiały, panie kapitanie?” – spytałem naiwnie swojego dowódcę. No i wówczas usłyszałem tytułowe piękne zdanie, które zapadło mi w pamięć na zawsze. „ – Wykonać, o trudnościach nie meldować!”. No więc urwany zderzak został ozdobiony lipnym spawem z plasteliny, maznęło się to potem zieloną farbą – wyglądało pięknie. Przegląd techniczny wyszedł wzorowo.
Jeśli w podobny sposób zostanie zreformowana oświata, szybko zatęsknimy za gimnazjami.
